De ‘’achterkant’’ van het carnaval laten zien; al het werk dat je niet ziet, maar dat vrijwilligers verrichten om jouw carnaval te laten slagen. Hiervoor belanden fotografe Erica de Haas en de buurtverbinder in het diepe donker bij een giga grote bloemenkas. Daarin bouwt CK de Rooie 11 hun wagen voor de optocht. Vorig jaar waren zij de winnaar van de categorie praalwagens en hebben hun eer dus hoog te houden. Peter Janssen is onze gids en praat ons bij. We mogen alles vragen en weten, maar geheimhouding van het onderwerp van de wagen is verplicht- de onthulling vindt pas plaats wanneer de wagen de kas uitrijdt om aan de optocht deel te nemen.
Op de vensterbank van de kantine staat een bordje met CK de Rooie 11. De C staat ongetwijfeld voor Carnaval. Wel even vragen naar de betekenis van de K. Het is de K van Knörvels. Het Rooie Bükske vertaalt dit als Vrienden. En daarin schuilt meteen het geheim van de groep. Eenmaal binnen en aan de koffie voel je de vriendschap. Helemaal wanneer de historie van de groep ter sprake komt. De groep komt voort uit een groep vrienden in een voetbalelftal van Jonge Kracht. ‘’We bouwden al praalwagens toen we nog als voetballers de velden onveilig maakte. Dat was destijds onze winteractiviteit. Na het stoppen met voetballen zijn we doorgegaan’’. De naam van de groep was snel gekozen: Rooie vanwege de kleur van hun voetbalshirt en 11 vanwege het elftal. De eerste jaren was de wagen bescheiden, maar het werden in de loop der jaren praalwagens die vele prijzen opleverden. Een foto van een plank die bijna bezwijkt onder de bekers getuigt daarvan.
In, om en op een grote wagen – al 35 jaar in functie – treffen we harde werkers aan. Vandaag zijn er 16 mensen, maar de hele groep bestaat uit 25 Knörvels. Door de verschillende achtergronden vullen de bouwers elkaar goed aan. ‘’Ieder heeft zijn eigen taken en specialiteiten’’. Dat is goed te zien. Terwijl een paar mannen schilderen, buigt een ander elektriciteitsbuizen en weer anderen zagen en timmeren. Intussen schalt carnavalsmuziek door de kas en dagen de heren elkaar uit alsof ze nog steeds als jonkies in de kleedkamer zitten. Dat gaat helemaal los wanneer we tijdens de pauze in de kantine aan de koffie zitten.
Bij al de plagerijen en het carnavalsgevoel wordt één ding strikt in de gaten gehouden: de veiligheid. Tijdens de bouw: ’’er zijn draaiende delen, we werken met elektriciteit en machines’’. En tijdens de optocht: ‘’hieraan worden de borden bevestigd zodat er geen toeschouwers onder kunnen raken’’. Even later wijst Peter op de stangen in de wagen: ‘’zo kan er ook niemand van de wagen vallen’’.
Vanaf de elfde van de elfde gaat het kriebelen. In een bouwvergadering selecteert de groep een Huissens onderwerp. Veel onderwerpen komen voor het voetlicht en getoetst op actualiteit, op bouwtechnische en op financiële haalbaarheid. Wat dit laatste betreft: de bouwruimte wordt belangeloos beschikbaar gesteld; voor materiaal, koffie en het bier legt iedereen € 100 in. Tegen half december start de bouw. ‘’Vrijdags is de bouwploeg het groots in aantal maar we bouwen ook standaard op woensdagavond en zaterdagmiddag. De laatste paar weken wordt het aantal bouwmomenten nog opgevoerd’’.
Het resultaat mag er wezen, en wat onze geheimhouding betreft: Erica maakte een groepsfoto van uitbundige bouwers vóór hun praalwagen. Deze foto tref je op de zondag na de optocht aan. Wordt dus vervolgd – carnaval verbindt!
Foto’s Erica de Haas/Tekst Jan Klumper
